آبشار ایگواسو آبشار زیبای نعلی شکلی است که روی رود ایگواسو در مرز بین برزیل و آرژانتین قرار دارد.

آبشار ایگواسو (آب بزرگ) با طول ۲.۷ کیلومتر در سال ۱۵۴۱ توسط مکتشفی اسپانیایی به نام “آلوار نونز کابزا د واکا” کشف شد.

این آبشار دو قسمت مجزا دارد که هر بخش از صدها آبشار کوچک‌تر (حدود ۲۷۵ آبشار با ارتفاعی بین ۳۰ ۰ تا ۴و

۶۰ تا ۸۲ متر) تشکیل شده است. جالب اینکه آبشار ایگواسو حدود ۳ برابر از آبشار نیا گارا بزرگ‌تر است.

وسعت این آبشار حتی از آبشار باشکوه ویکتوریا در آفریقا هم جلو می‌زند. البته حدود ۹۰۰ متر از طول ۲.۷ کیلومتری آبشار ایگواسو هیچ‌گونه ریزشگاه آبی ندارد.

حجم آب آبشار در فصل‌های پرباران به ۱۲,۷۵۰ مترمکعب بر ثانیه خواهد رسید. این آب در پایین‌تر درون دره‌ای ژرف و عمیق جمع‌آوری و به رود پارانا تخلیه می‌شود.

بخش برزیلی آبشار (تنها ۲۰ درصد آن در برزیل و مابقی در آرژانتین واقع شده است)  در شهر “فوز دو لوآچو” قرار دارد.

بخش برزیلی آبشار ایگواسو در پارک ملی به همین نام (Iguaçu National Park) واقع شده است.

اطراف بخش آرژانتینی را نیر پارک ملی ایگوازو (Iguazú National Park) فرا می‌گیرد.

این پارک‌های ملی بزرگ میزبان گونه‌های با ارزش جانوری و گیاهی متنوعی شامل پگونیا، ارکیده، پرندگان رنگی مختلف و هزاران پروانه هستند.

پارک ملی ایگواسو میراث جهانی یونسکوبه شمار می‌رود. این آبشار همچنین در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان یکی از هفت عجایب طبیعی جدید دنیا انتخاب شد.